Een succesvolle vrouw in de coachkamer met een baan met, zeker voor haar leeftijd, veel verantwoordelijkheid. Ze was snel opgeklommen in functies en had altijd goede cijfers gehaald in studie en op school. Een succesverhaal dus zou je zeggen.
Maar ze is erg onzeker. Vaak worden avonden, nachten en soms hele weekends verpest door gepieker. ‘Heb ik het wel goed gedaan? Ben ik wel goed genoeg voor mijn baan? Wanneer val ik door de mand?’ Ze was enorm afhankelijk van de goedkeuring van anderen geworden. In haar opvoeding was ze altijd geprezen om haar goede cijfers en resultaten en nooit om haar harde werken. Haar moeder is ook erg onzeker en de prestaties van haar dochter zijn haar voornaamste bron van voldoening. Mijn coachee herkent in uitspraken van haar grootmoeder dingen die ze in haar eigen opvoeding hoorde. We herkennen een patroon van minstens drie generaties. Hoe kan ze dit familiepatroon doorbreken?
Toen ik als vrijwilliger bij de Hulplijn Amsterdam werkte, sprak ik eens een vrouw die net grootmoeder geworden was. In haar jeugd was ze fysiek mishandeld door haar vader, die weer door zijn vader geslagen was. Ook een patroon over tenminste drie generaties. ‘Het zou logisch zijn geweest als ik mijn zoon ook had geslagen, maar dat wilde ik niet. ‘Hier stopt het’ heb ik tegen mezelf gezegd en ik heb mijn zoon nooit geslagen.’ Het ontroerde haar toen ze zei dat de kleine jongen die net geboren was, door haar besluit ook niet geslagen zou worden.
Terug naar mijn coachee. Hoe doorbreekt ze dat patroon? Ruwweg kun je daar 4 stappen voor onderscheiden:
Het begint met herkennen en benoemen van het patroon. Door er samen naar te kijken brachten we het aan het licht en kon ze het zien.
Vervolgens er over praten, eerst met mij en daarna met haar man, vriendinnen en uiteindelijk ook met haar moeder.
Verdrietig zijn, rouwen, over wat er gebeurd is. Huilen om al die moeilijke momenten die ze beleefd had in periodes dat ze heel veel had om gelukkig mee te zijn.
Het patroon stoppen en dingen anders gaan doen. Ze is aan het oefenen met tegen zichzelf te zeggen dat ze haar best doet en dat dat goed genoeg is. Ze leert naar haar eigen acties te kijken en haar inspanningen te waarderen, los van het resultaat. En ze is bewust bezig met hoe ze haar eigen dochtertje van 3 feedback geeft. Ze kan nu hardop zeggen dat haar dochtertje later niet onzeker hoeft te zijn door dat patroon van haar, haar moeder en haar grootmoeder. Omdat zij het stopt.