Niet zeuren Jantje, doorzwemmen

all they had

Klaag nooit over de dingen die je ouders je niet konden geven…. Waarschijnlijk gaven ze alles wat ze konden.
Ik kwam dit plaatje laatst tegen en het bleef bij me hangen. Ik was het er helemaal mee eens en toch ergerde me iets. En dan bedoel ik niet de zoetheid. Ja het is een beetje een weeïge, kitscherige tekst. Nee dat bedoel ik niet. Want als je daar doorheen kijkt is het voor bijna iedereen wel een waarheid. Je ouders zullen best dingen niet goed gedaan hebben want niemand is volmaakt. En daar zul je best last van hebben of hebben gehad. Maar ze hebben je naar hun beste kunnen opgevoed en met de beste intenties. En daar mag je dankbaar voor zijn.

Mijn irritatie ligt ergens anders. Want mag je dan helemaal niet klagen? Als er iets is gebeurd in je opvoeding of als je iets gemist hebt, waar je later last van kreeg, is het belangrijk om dat te erkennen. Want je krijgt soms last van die dingen doordat je een bepaalde lastige gewoonte hebt aangeleerd. Een overlevingsmechanisme dat je vroeger heeft geholpen te overleven met dat ‘foutje’ in je opvoeding. Een overlevingsmechanisme dat je vaak ver heeft gebracht. En een overlevingsmechanisme dat op enig moment in je leven beperkend blijkt te zijn. Als je daar tegen aan loopt is het goed om te herkenen waarom je vroeger die gewoonte hebt aangeleerd en de pijn die daarbij hoort te erkennen. Die pijn is van jou en die pijn hoort bij jou. Daar moet je niet over zeuren en die moet je niet aan de grote klok hangen, maar je kunt er beter wel over praten met je naasten of als het te ingewikkeld is, met een coach, counselor of therapeut. Wel klagen dus. Maar dan wel functioneel, zodat je vervolgens kunt gaan leven in plaats van overleven.

Toen moest ik denken aan een grapje dat minstens veertig jaar oud is:
“Mama, is het nog ver naar Amerika”
“Niet zeuren Jantje, doorzwemmen”
“Maar mama, ik ben een beetje moe”
“Niet zeuren Jantje, doorzwemmen”
“Maar mama, ik heb kramp in mijn oorlelletjes”
“Niet zeuren Jantje, doorzwemmen”
“Maar mama, je weet toch dat ik geen armpjes en geen beentjes heb?”

 

Reageer op https://www.facebook.com/coaching.bij.janfrits
Als je dit wil delen, kun je onderstaande knoppen gebruiken.