“Aprende las reglas como un profesional, así puedes romperlas como un artista” Dat moet Pablo Picasso gezegd hebben. In het Nederlands: leer de regels als een prof zodat je ze kunt breken als een artiest.
Dat zegt iets over zijn houding te opzichte van eigenwijsheid. En als ik naar zijn kunst kijk, krijg ik het idee dat hij behoorlijk eigenwijs was. Prima om iets af te wijzen of te veranderen. Als je wel eerst zorgt dat je het beheerst.
En dat is best lastig voor de eigenwijzen onder ons. Bij de introductie van een nieuwe werkwijze of bij het inwerken in een bestaand proces ben ik wel eens geneigd het beter te weten. Direct een mening te hebben, terwijl ik de werkwijze nog niet eens aan den lijve heb ondervonden. En dat mag dus niet van Picasso. Leer het eerst maar eens, zorg dat je het helemaal onder de knie en in de vingers hebt. En ga dan experimenteren, improviseren en aanpassen.
“Adopt, adept and improve”, hoor je ook wel eens. Neem aan, pas aan en verbeter. En dan vooral uit de mond van mensen die dat aanpassen en verbeteren wel eens even ter hand zullen nemen. Zoals we van Picasso geleerd hebben, moet je dus wel eerst aannemen. Deze kreet is gebaseerd op een rede van de Britse troonopvolger in 1927: “… adopt methods that have proved so sound in the past, adapt them to the changing needs of the time and whenever possible improve them”. Neem werkwijzen aan die in het verleden zo verstandig zijn gebleken, pas ze aan aan de veranderende vragen van de tijd en verbeter ze waar mogelijk. We mogen vertrouwen op mensen die ons zijn voorgegaan. En op werkwijzen waarvan is gebleken dat ze werken. en als we ze onder de knie hebben en begrijpen, kunnen we ze aanpassen en verbeteren.
Dat neemt niet weg dat je bij voorbaat nieuwsgierig moet zijn naar het waarom van een werkwijze. Als je wilt weten waarom je nieuwsgierig zou moeten zijn, lees dan deze blog.