“Maar hoe oud ben je nou?” Vraagt de jongen rechts voor me bij de bar aan de vrouw links voor me. Ik wil hem corrigeren want zoiets hoor je toch niet te vragen, maar hij legt me het zwijgen op.
“Bemoei je er net mee.” En tegen haar “Als het me niet zou interesseren zou ik het niet vragen.” Sterke logica.
“Vijvenveertig” Antwoord ze.
“Vind ik geweldig” zegt hij ”Je bent de mooiste vrouw van vijvenveertig die ik ooit heb gezien. Dan kom je hier ook niet voor het eerst zeker?” Dat leek me een mooi alternatief voor vragen naar haar leeftijd, vragen aan een vrouw hoe vaak ze al op Lowlands is geweest klinkt vriendelijker dan vragen naar haar leeftijd.
“Je ziet er prachtig uit, geen enkele grijze haar.”
“Nou ja, dat heb ik aan de kapper te danken.”
“Bederf het nou niet. Hoe doe je dat? Welke dagcrème gebruik je?”
“Dat hou ik geheim. Wat gebruik je zelf dan?”
“Ik neem elke dag fruit en begin elke dag met een liedje dat m’n moeder uitzoekt”
“Woon je nog bij je moeder?
“Ja, wel zo makkelijk. Ik heb een lijstje van tien liedjes en m’n moeder kiest er elke dag eentje uit en die zing ik dan.”
Lowlands 2013, vrijdag rond zes uur, de bar bij de Golf.