Je hebt problemen en luxeproblemen. Waarbij een luxeprobleem geen echt probleem is.
Ik sprak iemand die met keuzestress zit vanwege studiekeuzes. Ze noemde het zelf een luxeprobleem. Ze kan alles, heeft onbeperkte keuzes, en dus eigenlijk geen probleem. Als je het vergelijkt met de problemen van sommige andere mensen stelt het niet zo veel voor.
Hmm. Als je zegt dat iemand een luxeprobleem heeft, zeg je eigenlijk “niet zeuren”. Als je “niet zeuren” zegt, negeer je iemands pijn. En als je iemands pijn niet wil zien, wil je die ander niet helemaal zien. “Niet zeuren” is een van de onaardigste dingen die je kunt zeggen.
De generatie van mijn ouders, geboren voor de 2e wereldoorlog, had niks te kiezen. je familie zat in een zuil en in een stand. Waar je wieg stond, bepaalde wat je later zou worden. Misschien droomde je er van onderwijzer te worden maar je ging gewoon aan het werk in de zaak van je vader.
De studente met keuzestress begrijpt hoe verschrikkelijk benauwend het moet zijn geweest om vroeger totaal geen keuze te hebben. Maar is eigenlijk ook een beetje jaloers. Want als je geen keuze hebt, kun je ook geen foute keuze maken, kun je geen spijt krijgen van verkeerde keuzes.
Nu weet ik heel goed dat relativeren enorm kan helpen. Samen even lachen kan heel bevrijdend zijn en lachen om je eigen problemen kan helpen om weer perspectief te zien. Tegen bagatelliseren heb ik bezwaar, want dan negeer je iemands pijn.
Het heeft geen zin je problemen met die van een ander te vergelijken. Jouw ergste probleem is het ergste dat je hebt. En het ergste probleem van iemand anders is zijn ergste. Dus stop alsjeblieft met zeggen dat iemand niet moet zeuren, in welke bewoordingen dan ook.
Als je keuzestress hebt, laat dat dan niet door je omgeving afdoen als onbelangrijk probleem. Als je het zelf kunt relativeren en genoeg perspectief ziet om je keuze op te lossen, heb je geen keuzestress. Mooi dan.
Als de angst voor een verkeerde beslissing je naar de keel grijpt, als je verlamd wordt door de veelheid aan mogelijkheden en nergens meer toe komt. Dan heb je echt keuzestress. Ga dat niet in je eentje oplossen. Praat met iemand in je omgeving die je probleem wil begrijpen, praat met begeleiders van je opleiding of zoek een coach. Praten helpt bij het vinden van nieuw perspectief en een nieuwe manier van kijken helpt bij het nemen van je beslissingen.
Reageer op https://www.facebook.com/coaching.bij.janfrits of hier op deze site.
Als je dit wil delen, kun je de knoppen onderaan de pagina gebruiken.
Wil je een abonnement op mijn blog, vul dan je naam en e-mailadres in